Deze versie vond ik dus in de supermarkt van Newcastle. Eerlijk gezegd vond ik de combinatie aardappel-cacao-gekruide rum niet heel aantrekkelijk klinken, maar ik vond ze leuk genoeg om mee te nemen. We eten hier over het algemeen alleen in het weekend een keer chips. Ik koop ze ook altijd pas in het weekend omdat ik anders het risico loop dat ze voortijdig sneuvelen.  Maar deze zak redde het 3 maanden dicht in de kast. Tot Maarten lekkere trek kreeg en we besloten dat we dan deze chips maar moesten proberen. De zak ging open en daar kwam een enorm barre lucht uit die in de verte wel iets aan chocolade deed denken, maar dan vermengd met putlucht. We zetten dapper door, proefden allebei een half aardappelschijfje en trokken direct de conclusie dat deze chips echt te smerig waren om te eten. Zelfs in je allerergste trek in chips momenten laat je deze zak beter dicht.
Zouden er echt mensen zijn die dit lekker vinden? Dat ging ik testen. Ik nam de chips mee naar mijn werk en liet daar de cliënten en collega’s proeven.  De overgrote meerderheid vond de chips inderdaad niet lekker, maar er waren er toch een aantal die gewoon een heel handje met smaak hebben verorberd.

Wat zijn de lekkerste of de de vieste chips die jij ooit gegeten hebt?