Gisteren keken we naar de laatste aflevering van seizoen 5 van Downton Abbey. Wat een heerlijke serie is dat toch. De serie speelt zich af voor, tijdens en na WO1 en beschrijft de gebeurtenissen in het leven van Lord en Lady Grantham en hun familie. De familie woont in een enorm landhuis op het Engelse platteland. De sfeer van zo’n Engels landhuis en alle verwikkelingen in de familie en rondom het personeel halen me een aflevering lang even helemaal uit de beslommeringen van alledag.
Uiteraard vind ik de scenes die zich in de keuken afspelen het allerleukst. Die keuken is prachtig en er gebeurt altijd iets op eetgebied. Er worden taarten en pasteien gemaakt; druk rondgelopen met schalen voor eten en er pruttelt altijd wel een pan op het ouderwetse fornuis. Ook is het leuk om te zien hoe de bewoners omgaan met nieuwe dingen als bijv. de invoering van de telefoon.
Gelukkig starten binnenkort de opnames van seizoen 6 en tot die tijd moet ik het dan maar doen met de website van Pamela Foster. Die staat helemaal in het teken van Downton Abbey en dan vooral de gebeurtenissen op eetgebied. Ze heeft inmiddels een kookboek samengesteld van de recepten die zij in de eerste 5 seizoenen van Downton Abbey voorbij zag komen. Je kunt het hier vinden om (betaald) te downloaden, maar veel van de recepten staan ook op de website. Ze heeft ook diverse borden op Pinterest.
Ben jij ook zo dol op die serie? Ik wist niet dat het alweer het laatste deel was, het deel daarvoor vond ik ook vrij definitief. Dit was meer een Christmas special.
Ik neem het altijd op zodat ik lekker in mijn eentje kan kijken zonder zeurders erbij (en zodat ik mij op het Engels kan concentreren). Rond de feestdagen ging het mis, gelukkig bleek mijn schoonmoeder ook een grote fan en had zij het wel opgenomen. Nomnomnom!
Ik vind de serie fantastisch. Gelukkig vindt mijn vriend het net zo leuk als ik, dus we kijken gezellig samen.
In een woord: ge-wel-dig deze serie. Ik geniet van de intimiteit en het nostalgische sfeertje binnen de keuken. Zou er dagen naar kunnen kijken. Het Britse sfeertje trekt me toch altijd erg aan. Het heeft iets gedisciplineerd, iets no-nonsense en vooral goed eten.