Dit is de zesde post van 10 achtereenvolgende posts over onze vakantie naar Vietnam. Ik vertel je meer over wat we aten, wat we deden en de hotels waar we verbleven. We begonnen onze reis in Hồ Chí Minh City en reisden daarna met trein, bus en vliegtuig naar de Mekong Delta, Nha Trang (foodtour), Hoi An en Dong Hoi.
Dong Hoi
In Dong Hoi is eigenlijk niets te doen en we waren dan ook in eerste instantie wat teleurgesteld. Uiteindelijk hebben we daar een van de leukste avonden van de vakantie beleefd en hadden we dus geen spijt er naartoe gegaan te zijn. Wel hebben we ons verblijf met een dag ingekort door een dag eerder terug te reizen naar Hoi An. We hadden al een treinticket gekocht, maar konden die zonder kosten omruilen op het station.
Vervoer
Met een tour naar Hue
Met de in Hoi An geboekte tour reden we via de Hai Van Pass naar Hue. Onderweg stopten we op diverse plekken waar we ruim de tijd hadden even rond te kijken.
Hue
In Hue was het even zoeken naar het tourbureau, want we waren op een wat onlogische plek afgezet. Eenmaal daar aanbeland deed de man achter de balie zijn uiterste best ons ervan te weerhouden naar Dong Hoi te gaan. Daar was niets te beleven en we konden beter in Hue blijven. Hij was nogal volhardend, maar wij wilden toch naar Dong Hoi.
We hadden precies de tijd even ergens een bord noedels te eten en het paleis in Hue te bezoeken.
Keurig op tijd (16.00 uur) stonden we weer bij het bureautje binnen waar we tot 16.50 uur wachtten om te horen dat we naar de overkant van het kruispunt moesten gaan omdat daar de bus aan zou komen.
Toen de bus om 17.00 uur op de aangewezen plek kwam hoorden we van een vrouw dat dat niet onze bus was en dat we bij het tourbureau moesten wachten. Daar stopte inderdaad later ook een bus, maar ook dit bleek niet onze bus te zijn. Vervolgens was er verwarring over waar we moesten wachten en uiteindelijk moesten we op onze plek blijven en zou de bus daar na 10 minuten aankomen. We kregen nieuwe tickets en daarop hadden we ineens aangewezen plaatsen. Ons vermoeden is dat we gewoon die eerste bus hadden moeten hebben en dat we daarna stiekem snel omgeboekt zijn.
Sleeper naar Dong Hoi
De bus die vervolgens kwam bleek een sleeper bus te zijn en was dus in elk geval niet de bus te zijn die we oorspronkelijk geboekt hadden. Die leek ons namelijk niet zo comfortabel. Uiteindelijk zijn we wel heel blij dat we de ervaring meegemaakt hebben. In de bus trek je gelijk bij binnenkomst je schoenen uit die je in een zakje bij de chauffeur laat. Dan loop je op de met zachte kussens bekleedde gangpad naar je gereserveerde stoel en klim je erin. Er zijn 3 lange rijen stoelen in de bus van 2 verdiepingen. Wij zaten bovenin. Ik vond het best nog een klusje om in de stoel te klimmen, want het was allemaal nogal smal. Toen we eenmaal zaten kwamen we erachter dat we niet in de goede stoelen zaten, maar hoewel er later regelmatig verwarring was over stoelen en er mensen met veel bombarie verplaatst werden konden we blijven waar we waren. Omdat ik klein ben zat ik eigenlijk helemaal niet slecht. Ik kon net mijn benen niet strekken. Als je wat langer bent zit je de hele tijd met je knieën omhoog en dat zit na een tijdje toch minder lekker. Er waren dan ook mensen die gewoon in het gangpad gingen liggen.
Tegen 6 uur vroegen we ons af of er een stop zou komen om te eten of dat er ineens mensen de bus in zouden komen die eten verkochten. Of hadden we misschien zelf eten moeten regelen? Na een tijdje stopten we bij een busstation. Iedereen liep de bus uit, pakte een stel afgetrapte slippers uit een krat en ging naar een balie waar je eten kon kopen. Voor 50.000 dong kreeg je een flink vol bord. Na enige twijfel kochten we ook maar zo’n bord en eigenlijk hebben we prima gegeten. Een bord was meer dan genoeg voor ons samen. Na een half uur werd er een keer getoeterd en binnen een half uur waren we weer onderweg. Erg grappig om steeds geen idee te hebben wat er gaat gebeuren en wat de bedoeling is.
Eten in Dong Hoi
Seafood
Ik had gelezen over stalletjes met seafood langs het strand en daar wilden we heen. We liepen net zo lang langs het water (langs een verlaten parkje en niet echt interessante straten) tot we bij tientallen mini restaurantjes met plastic stoeltjes kwamen. We wisten niet goed hoe we het aan moesten pakken en liepen dus maar besluiteloos alle standjes af. We zagen 2 soorten eettentjes: de stalletjes en grote ongezellige drijvende restaurants waarbij je vis kunt kiezen die in een net onder het restaurant in de rivier zwemt.
Uiteindelijk zijn we maar gewoon ergens bij zo’n stalletje gaan zitten daar kregen we hulp van een man die een beetje Engels sprak. Hij heeft schelpen en gestoomde en gegrilde inktvis voor ons besteld. Er werden wat blikjes lauw bier naast ons tafeltje gezet en een glas met ijs. De schelpen werden met ananas en groene, een beetje harde slierten geserveerd. Niet echt lekker, maar de schelpdieren waren heerlijk.
Daarna kwam er een bakje met gekookte pinda’s in de dop. Die smaakten dan ook naar geweekte pinda’s en daar werden we niet echt wild van. De gestoomde inktvis bleek niet schoongemaakt te zijn en kregen we dus inclusief inkt en baleinen. We konden niet ontdekken of er ook ingewanden in zaten, maar hadden wel binnen 2 happen besloten dat we dit niet allemaal gingen opeten. En daarna kwam dus de gegrilde inktvis nog. In dezelfde conditie. We hebben de inktvis maar een beetje bedekt met schelpen, hebben afgerekend en zijn vertrokken. We hebben niet echt lekker gegeten maar zijn wel een ervaring rijker. Want bijzonder was het wel.
Treehuggers café in Dong Hoi
In het Treehugger café kwamen we terecht toen we iets wilden drinken. Het eten dat voorbij kwam zag er erg lekker uit en Maarten wilde heel graag nog een keer de heerlijke ijskoffie. Dus gingen we na de grotexcursie terug om er te eten. Grappig was dat er later nog 4 mensen binnenkwamen die ook bij de tour geweest waren. Zoveel keus was er duidelijk niet in Dong Hoi. We aten vegetarische springrolls en daarna heerlijke frietjes en een heel lekker broodje hamburger. Onze eerste Westerse maaltijd deze vakantie.
Vermaak in Dong Hoi
Het park
De serveerster van het Treehugger zei het al tegen ons: in Dong Hoi is niet zo veel te beleven. Hoewel we op dag 1 besloten ons treinticket om te zetten naar een dag eerder hebben we ons er toch prima vermaakt. Het eten op het strand was een belevenis, de grotexcursie was erg leuk, de markt bijzonder en de ontmoetingen die we met de studenten van Dong Hoi hadden gaan we nooit meer vergeten.
We liepen na het eten bij de seafood stalletjes terug naar het hotel. En ineens bleek het doodse parkje in het donker helemaal opgeleefd te zijn. Er reden verlichte fietsjes met kinderen erop en er waren overal mensen. Al vrij snel werden we aangesproken door een jongen met een wat vaag verhaal. Hij wilde weten wat we van een muziekfilmpje op youtube vonden, maar we snapten niet zo goed wat hij nou van ons wilde. Uitendelijk bleek dat hij Engels wilde oefenen en hij wilde ons meenemen naar zijn vrienden die een eindje verderop in het parkje zaten. We liepen mee en werden daar op zijn zachtst gezegd warm onthaald. Het bleek een hele klas te zijn die Engelse les kreeg. Ze moesten in groepjes een Engels liedje zingen en waren wild enthousiast dat we wilden blijven kijken.
We moesten mee jureren en Maarten mocht vertellen hoeveel punten elk groepje gekregen had. Maarten mocht de winnaar bekend maken en het was ontzettend gezellig allemaal.
Na de festiviteiten wilden we terug naar het hotel. De volgende ochtend zouden we vroeg opgehaald worden voor de grotexcursie, dus we wilden bijtijds naar bed. Nog geen 3 minuten later werden we aangesproken door een leraar Engels die vroeg of we even met hem en zijn studenten wilden praten om hen zo de kans te geven Engels te oefenen. Dus voor we het wisten zaten we op de plastic kleuterstoeltjes met een suikerrietsapje en een Vietnamese pizza in ons hand honderduit te kletsen over de verschillen tussen Nederland en Vietnam. Uiteindelijk hadden we in het saaie Dong Hoi dus 1 van de leukste avonden van de vakantie en rolden we alsnog te laat ons bed in.
De markt
De markt in Dong Hoi is fantastisch. Er zijn vrijwel geen toeristen en de markt is dus erg authentiek. Je moet wel tegen dierenleed kunnen, want de dieren werden onder erbarmelijke omstandigheden in kleine kooien of bakken met te weinig water bewaard en ze werden ter plekke bij verkoop een kopje kleiner gemaakt. Ik ben dan wel niet de grootste dierenvriend, maar hier had ik toch een beetje moeite mee. De knetterverse groenten, de vriendelijke mensen en de authenticiteit waren dan weer wel heel erg leuk.
Wet market Donh Hoi Mẹ Suốt, Hải Đình, Đồng Hới, Quảng Bình, Vietnam
Hotel
Than Binh hotel
Ook in Dong Hoi hadden we weer een goed hotel. Het Tan Binh hotel is goed gelegen en de kamers waren schoon en lekker ruim. We hebben ook bijna altijd een koelkastje op de kamer en airco is ook overal aanwezig.
Tan Binh hotel 04 Le Van Huu, Dong Hoi City, provincie Quang Binh
Geef een antwoord