Talk Nomz to me is de blog van nomznaisseurs Sergio en Linda en ik mocht van dit blog een recept uitzoeken voor de foodblogswap van deze maand. Ze hebben een eigen nomzcabulaire ontwikkeld. Neem maar eens een kijkje om te ontdekken hoe het precies zit met al dat genomz.
Gevoelig als ik ben voor liefdevolle verhalen over oma’s viel ik onmiddelijk voor het recept van deze appeltaart. Tegen alle nomziquette in veranderde ik wel het een en ander aan het recept. Deels voor de eigen draai en deels noodgedwongen. Het proces van deze appeltaart verliep namelijk niet helemaal vlekkeloos.
Het proces
Het begon ermee dat het deeg veel te kruimelig bleef. Hoe ik ook kneedde, het werd geen bal. Na een heel ei toegevoegd te hebben kreeg het gelukkig iets meer vaste vorm, maar uitrollen bleek een best klusje. Uiteindelijk heb ik steeds kleine stukjes uitgerold en die in de vorm gedaan. Lukte ook, dus tot dusver geen echte problemen. Na het verstrijken van de baktijd was de appeltaart nog lang niet klaar; dus toen heb ik de temperatuur wat opgeschroefd. Ik denk dat het kwam doordat ik de conventionele oven gebruikte. Dat had misschien hetelucht moeten zijn. Toch kwam de taart een half uurtje later dan gepland prima uit de oven. So far, so good. Ik had een middelgrote vorm en een minivorm gebruikt en toen we ’s avonds de minivorm proefde vond ik de taart te droog. Ter plekke besloot ik dat ik dan ook in het donker geen moeite hoefde te doen voor een foto, want dan ging ik gewoon de volgende dag iets nieuws uitzoeken.
Maarten vond de taart wel lekker genoeg om hem mee te nemen naar zijn werk de volgende dag, dus dan was het allemaal toch niet voor niets geweest.
Terwijl ik al op Talk nomz to me iets nieuws aan het uitzoeken was kreeg ik een appje van Maarten. De taart kreeg van collega Saskia een 9 en werd een paar minuten later opgewaardeerd naar een 9,5. Huh??? Dan had ik dus toch een foto moeten maken en was de taart misschien toch blogwaardig in mijn versie. Ik rende naar het overgebleven stukje taart van de minivorm en proefde het zelf ook: deze taart was super. Geen spoortje droogheid meer te bekennen, de speculaaskruiden waren lekker ingetrokken en de appel was nog heerlijk sappig. Ik kreeg ook nog een foto doorgestuurd die collega Saskia gemaakt had (mijn dank is groot) en besloot direct de taart toch te bloggen. Eind goed, al goed.
Appeltaart
Ingrediënten
- 375 gram bloem
- 200 gram roomboter
- 120 gram witte basterdsuiker
- 1 zakje vanillesuiker
- evt 1 geklutst ei voor door het deeg
- snufje zout
- 1,5 eetlepel speculaaskruiden
- 1 kilo appels (ik nam Elstar, maar Jonagold of goudrenet is ook lekker)
- 2 eetlepels rietsuiker
- 1,5 theelepel kaneel
- 75 gram gehakte amandelen
- paar eetlepels custardpoeder
- 1 ei om mee te bestrijken
- evt een scheutje citroensap (tegen het bruin worden van de appel)
Zeef de bloem, basterdsuiker, speculaaskruiden, zout en vanillesuiker boven een kom. Snijd de boter in stukken en doe ze erbij. Kneed met de hand (of in een keukenmachine) tot een samenhangend deeg. Voeg evt ei toe als het deeg te kruimelig is. Laat het deeg 30 minuten rusten in de koelkast.
Schil en rasp de appels. Om te voorkomen dat de appel bruin wordt kun je een klein beetje citroensap aan de appel toevoegen of wachten met raspen tot het deeg in de vorm zit. Roer de kaneelzuiker en de amandelstukjes door de appel.
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Beboter een springvorm (28-30 cm). Verdeel het deeg in drie gelijke porties. Rol twee delen deeg uit en bekleed de bodem en de rand van de springvorm.
Bestrooi de bodem met custardpoeder en schud een beetje met de vorm om het poeder over de bodem te verdelen. Leg de helft van de appel op de bodem en bestrooi dan nog een keer met een laagje custardpoeder. Als alle appel net bedekt is is het goed.
Rol de laatste bol deeg uit en snijd hier lange repen van. Leg de repen met steeds een centimeter tussenruimte op de bovenkant van de appeltaart.Leg een tweede laag repen dwars op de eerste laag zodat je een raster krijgt (uitrollen lukte bij mij niet, dus ik heb worstjes gerold en platgedrukt).
Besmeer het raster met het geklopte ei.
Bak de appeltaart in 50 tot 60 minuten goudbruin en gaar (op 175 graden of 150 graden hetelucht) in het midden van de oven.
Een 9.5 is een meer dan fijn cijfer om te krijgen. Fijn dat de appeltaart ondanks de eerste tegenslag zo goed in de smaak is gevallen!
Dat dacht ik ook 🙂